Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Αλλαγή σαμπρέλας ποδηλάτου

Απλές οδηγίες για το πώς αλλάζουμε την σαμπρέλα του ποδηλάτου, είναι κάτι που πρέπει να ξέρουμε όλοι όσοι κάνουμε ποδήλατο. ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ

Διαβάστε Περισσότερα...

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Είναι Έλληνας και είναι πετυχημένος

Μία εταιρία πρότυπο που μπήκε στους δύσκολους κανόνες της αγοράς και του αμείλικτου ανταγωνισμού και κατάφερε να βγει νικήτρια.
Πλέον συναγωνίζεται πολυεθνικές, ενώ οι επιδόσεις της σε τζίρους ξεπερνούν ακόμα και τους αρχικούς προσδοκώμενους στόχους.
Από τη Ρόδο, απευθείας στις καλύτερες πίστες του κόσμου, προσφέροντας αληθινή ποιότητα σε χειροποίητα ποδήλατα, ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης της εταιρίας Fidusa Γιώργος Βογιατζής μίλησε στην εφημερίδα "Ροδιακή", λύνοντας κάθε απορία για το πώς έφτασε ψηλά, ανεξάρτητα με το αν οι συνθήκες στην αγορά είναι οι δραματικότερες που βιώσε ποτέ η χώρα.
Και για όσους δεν γνωρίζουν, η εταιρία Fidusa αποτελεί χρόνια τώρα τη μοναδική κατασκευάστρια εταιρία χειροποίητων ποδηλάτων στην Ελλάδα και μία από τις ελάχιστες στην Ευρώπη, την ώρα που τα ποδήλατα εισάγονται μαζικά από Ασία και Κίνα.
Η αγάπη όμως και το μεράκι σε αυτό που κάνει, ανέδειξαν τον κ. Γιώργο Βογιατζή σε έναν από τους ισχυρότερους παίκτες της αγοράς ποδηλάτων.
"Όταν στην αγάπη προστίθεται το πάθος, η γνώση και οι αμέτρητες ώρες εργασίας, το αποτέλεσμα δεν είναι άλλο από την επιτυχία", παραδέχεται ο ίδιος στη συνέντευξη που παραχωρεί στην τοπική εφημερίδα της Ρόδου.
Πρώην ποδηλάτης - μέχρι και το 1987 - ποδηλάτης, Βαλκανιονίκης, σε εποχές που η Ρόδος πήγαινε καλά, συμμετείχε σε Μεσογειακούς Αγώνες, έκανε πανελλήνια ρεκόρ.
"Ήταν οι εποχές με τον Κούτρα, τον Μανίκαρο… Πήγαινα κι έβλεπα τον Πρόδρομο Σεϊτη όταν έτρεχε και τους άλλους. Η Ρόδος μέχρι το 1992 είχε στο γήπεδο του Διαγόρα το μοναδικό ποδηλατοδρόμιο στην Ελλάδα. Τη δεκαετία του ΄70 το γήπεδο γέμιζε. Χιλιάδες κόσμου παρακολουθούσε τους Ροδίτες και τους άλλους αθλητές", υπογραμμίζει.
Κατασκευαστής από αγάπη
Μιλώντας στην "Ροδιακή", σημειώνει ότι από μικρός ήθελε να μάθει τα πάντα για το ποδήλατο και αφού έγινε αθλητής, στη συνέχεια πήγε στην Ιταλία, όπου έμαθε τα μυστικά της κατασκευής στην επιχείρηση που είχε η οικογένειά του.
"Η εταιρεία  είχε την τεχνογνωσία της κατασκευής κι εγώ έδωσα σε εκείνους την εμπειρία που είχα αποκτήσει ως αθλητής".
Αναφερόμενος στην επιτυχία της εταιρίας, σημειώνει ότι  σήμερα τα ποδήλατα FIDUSA κυκλοφορούν σε όλους τους δρόμους της Ελλάδας, της Ευρώπης, της Αμερικής, της Αυστραλίας, της Τουρκίας, του Ισραήλ.
Προσθέτει ότι παρά το ότι έχει να ανταγωνιστεί μεγαθήρια και πολυεθνικές, υπάρχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα, καθώς φτιάχνει ποδήλατα για κάθε αθλητή ξεχωριστά.
"Ξεκινάμε από τους σωλήνες, επιλέγουμε, για τον κάθε αθλητή, τη σωστή θέση και γεωμετρία του ποδηλάτου. Ολοκληρώνουμε τη συγκόλληση, μια λεπτεπίλεπτη δουλειά ώστε ο κάθε αθλητής ανάλογα με τον τύπο του σώματός του και το αγώνισμά του να πετύχει το καλύτερο" αναφέρει χαρακτηριστικά.
Μεράκι και σκληρή δουλειά
Σε ερώτηση της "Ροδιακής" για το μυστικό της επιτυχίας, ο κ. Βογιατζής κάνει λόγο για την καθημερινή προσπάθεια πολλών ετών και το μεράκι που χρειάστηκε για να φτάσει μέχρι εδώ.
"Δεν μπορώ να σας περιγράψω τις ώρες, τα χρόνια, την προσπάθεια για να φτάσω εδώ και να στέκομαι ελληνικά και άξια δίπλα σε μεγαθήρια από όλο τον κόσμο. Οι ανταγωνιστές μας χρησιμοποιούν ομάδες σχεδιαστών για να βγάλουν ένα ποδήλατο. Εγώ έμαθα να πιστεύω στον εαυτό μου" αναφέρει
Μάλιστα, συμβουλεύει τα παιδιά να στραφούν στον αθλητισμό και όχι στον πρωταθλητισμό, για να μάθουν να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες.
Τέλος, δηλώνει χαρούμενος για το γεγονός ότι στις μέρες μας υπάρχει μια στροφή προς το ποδήλατο.
"Βλέπω σήμερα να υπάρχει και πάλι μια στροφή προς το ποδήλατο στη Ρόδο κι αυτό με χαροποιεί" λέει χαρακτηριστικά.
της
πηγή News247.gr
Διαβάστε Περισσότερα...

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Ο Ποδηλάτης του Κόσμου

Ένας ποδηλάτης, ένα ενεργειακό ποδήλατο, ο δρόμος…και για 2 χρόνια το ταξίδι σε 22 χώρες, 142 Περιφέρειες, 368 πόλεις φιλοξενίας, 920 πόλεις σταθμούς και 2760 Οργανισμούς και Ενώσεις πολιτών…Καλώς ήρθατε!!!  

Δυο χρόνια θα αφιερώσει από τη ζωή του ένας 40χρονος ποδηλάτης,ο Γρηγόρης Βερροιώτης παραγωγός ραδιοφώνου ,που ξεκίνησε από την Θεσσαλονίκη για τον γύρο της Ευρώπης σε 22 χώρες, 142 Περιφέρειες, 368 πόλεις φιλοξενίας, 920 πόλεις σταθμούς και 2760 Οργανισμούς και Ενώσεις πολιτών που θα επισκεφθεί, ένα μήνυμα ζωής και αισιοδοξίας, -παρά την δυσάρεστη οικονομική κατάσταση που επικρατεί στη γηραιά ήπειρο-, πως όλοι μαζί μπορούμε τα πάντα και πως τίποτα δεν έχει τελειώσει όταν είμαστε ενωμένοι… 

Ο Star-Fm 933 θα μεταδίδει ζωντανά τις εμπειρίες του ποδηλάτη, που έχει έναν και μόνο σκοπό: Την ανάδειξη της κάθε περιοχής που συναντά. 

Το ταξίδι ξεκίνησε… η ζωή είναι εδώ και είναι ωραία…εμείς το σκεφτήκαμε αλλά και εσείς είστε ήδη μαζί μας …ελάτε να χαράξουμε «βιωματικά» τους ποδηλατοδρόμους σε όλη την Ευρώπη…!!! 

by Χρήστος Μίμης 

πηγή: www.stra-fm.gr Διαβάστε Περισσότερα...

Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Ποδηλατίστε, αράξτε, γελάστε και ξεχάστε το άγχος!!

Λιγότερο άγχος και καλές συνθήκες εργασίας από τη μία, περισσότερο γέλιο, έντονη ποδηλασία και κατανάλωση σοκολάτας από την άλλη, συμβάλλουν στην υγεία της καρδιάς. Σ’ αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν οι Ευρωπαίοι καρδιολόγοι που συμμετείχαν στις εργασίες του ετήσιου συνεδρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Καρδιολογίας στο Παρίσι.

Έρευνες που παρουσιάσθηκαν στο συνέδριο δείχνουν ότι ο τρόπος ζωής σε συνδυασμό με την κατάλληλη διατροφή είναι τα αποτελεσματικότερα μέσα πρόληψης των καρδιαγγειακών παθήσεων. Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περίπου 23,6 εκατ. άνθρωποι θα πεθάνουν το 2030 σε ολόκληρο τον κόσμο από καρδιαγγειακές παθήσεις, κατά 6 εκατ. περισσότεροι απ’ ό,τι σήμερα. Προσπαθώντας να αποδείξουν ότι το γέλιο μπορεί να επηρεάσει απευθείας τη λειτουργία των αγγείων, ερευνητές της Ιατρικής Σχολής της Βαλτιμόρης διαπίστωσαν εδώ και μία δεκαετία ότι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν καρδιακά προβλήματα έχουν μικρότερη αίσθηση του χιούμορ. Τη λειτουργία των αγγείων μπορεί να επηρεάσει επίσης και η κατανάλωση σοκολάτας. 

Ήδη γνωστή για τα ευεργετικά και αντιοξειδωτικά της χαρακτηριστικά, η σοκολάτα μπορεί να περιορίσει τους επιβαρυντικούς για την καρδιά παράγοντες. Ο δρ. Όσκαρ Φράνκο και η ερευνητική του ομάδα του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ εξέτασαν λεπτομερώς τα αποτελέσματα επτά ερευνών και κατέταξαν τους 100.000 που συμμετείχαν σε αυτές ανάλογα με την κατανάλωση σοκολάτας. Στις πέντε έρευνες, "τα υψηλά επίπεδα κατανάλωσης σοκολάτας συνδυάσθηκαν με τη μείωση κατά 37% του αριθμού των καρδιακών παθήσεων και κατά 29% των εγκεφαλικών επεισοδίων, σε σχέση με χαμηλότερα επίπεδα κατανάλωσης σοκολάτας". Δεν καταγράφηκε σημαντική συνέπεια της κατανάλωσης σοκολάτας επί των εμφραγμάτων. Ωστόσο, τα αποτελέσματα πρέπει να αντιμετωπισθούν με επιφυλακτικότητα, στο μέτρο που η σοκολάτα είναι λιπαρή και γλυκιά και η υπερβολική κατανάλωση θα ευνοούσε την πρόσληψη βάρους, τον διαβήτη και... τις καρδιακές παθήσεις. Οι ερευνητές τάχθηκαν υπέρ της παρασκευής σοκολάτας με χαμηλότερη περιεκτικότητα σε λιπαρά και ζάχαρη. 

Η μείωση του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων έχει επίσης σχέση με τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Σύμφωνα με έρευνες της Τέα Λαλούκα του Πανεπιστημίου του Ελσίνκι, μία απασχόληση με υψηλό βαθμό στρες, με υψηλές απαιτήσεις και περιορισμένο έλεγχο του τρόπου ανταπόκρισης προς τις απαιτήσεις αυτές αποτελεί κίνδυνο για την υγεία της καρδιάς. Ακόμη περισσότερο όταν αυτά συνδυάζονται με πολλές ώρες εργασίας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, όσοι εργάζονται, έχουν σε γενικές γραμμές καλύτερη υγεία από τους ανέργους, εκτός εάν υφίστανται υπερβολική πίεση για μεγάλες χρονικές περιόδους. Επίσης, εκτός από το να μας διατηρεί σε καλή φόρμα, η ποδηλασία με έντονο ρυθμό ωφελεί την καρδιά. Σύμφωνα με έρευνα του Δανού καρδιολόγου Πέτερ Σνερ, συγκριτικά με τα άτομα που κάνουν ήρεμα ποδήλατο, όσοι επιδίδονται σε εντατική ποδηλασία κερδίζουν 5,3 χρόνια ζωής επιπλέον (3,9 οι γυναίκες) και όσοι ποδηλατούν με κανονικό ρυθμό κερδίζουν 2,9 χρόνια επιπλέον (2,2 οι γυναίκες). 

πηγή:  www.enet.gr Διαβάστε Περισσότερα...

Λιγότερο στρες όσοι κάνουν ποδήλατο

Οι εργαζόμενοι που πηγαίνουν στη δουλειά τους με ποδήλατο αρχίζουν την ημέρα τους με πιο χαλαρή διάθεση και τους είναι ευκολότερο να «κατεβάσουν τους διακόπτες» το βράδυ.
«Η ποδηλασία φέρνει μεγαλύτερη ισορροπία, οι ορμόνες που προκαλούν στρες μειώνονται και το μυαλό ξεφεύγει...» τονίζει ο Ίνγκο Φρόμπες από το Γερμανικό Αθλητικό Πανεπιστήμιο της Κολωνίας. Όσοι χρησιμοποιούν τα μέσα μαζικής μεταφοράς για να μετακινηθούν στη δουλειά τους, καλό είναι να παίρνουν, όταν μπορούν, το ποδήλατό τους. Ακόμα και μία διαδρομή δέκα λεπτών αρκεί για να βελτιωθεί το κυκλοφορικό σύστημα και ενισχύει τους μυς, σύμφωνα με τον Φρόμπες. Οι ποδηλάτες, επισημαίνει, έχουν λιγότερες πιθανότητες να εμφανίσουν υψηλή πίεση και προβλήματα στη μέση. 

ΠΗΓΗ: EU MEDLINE Διαβάστε Περισσότερα...

Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2011

Η ιστορία του ποδηλάτου

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη χρονολογία στην οποία να αποδίδεται η εφεύρεση του ποδηλάτου, επομένως ούτε συγκεκριμένος ‘εφευρέτης’ αυτού. Πολύ πριν την εμφάνιση κάποιας κατασκευής παρόμοιας με ένα τυπικό σύγχρονο ποδήλατο, έχει καταγραφεί ένα ποικίλο φάσμα οχημάτων που εκμεταλλεύονταν μόνο τη μυϊκή δύναμη του αναβάτη τους. Μία από τις κατασκευές αυτές, που από πολλούς θεωρείται ο πρόγονος του ποδηλάτου, ήταν η ‘draisienne’. Η draisienne κατασκευάστηκε από το Γερμανό βαρόνο Καρλ Φον Ντράις, το 1817 (η ονομασία ‘draisienne’ αποτελεί γαλλική απόδοση του ονόματος του κατασκευαστή της). Η draisienne ήταν σχεδόν εξ’ολοκλήρου κατασκευασμένη από ξύλο. Μη διαθέτοντας πετάλια, ο αναβάτης την έθετε σε κίνηση σπρώχνοντας με τα πόδια του προς τα πίσω. Η κατασκευή του Φον Ντράις έγινε γνωστή και ως hobby-horse, αντανακλώντας την πεποίθηση των οπαδών της ότι θα αντικαθιστούσε το βασικό μεταφορικό μέσο του 19ου αιώνα, το άλογο. 

Το 1839, ο Σκωτσέζος σιδηρουργός Κιρκπάτρικ Μακμίλαν σχεδιάζει την ‘velocipede’. Ο Μακμίλαν βελτίωσε την κατασκευή του Φον Ντράις, εισάγοντας τη χρήση των πεταλιών, συνδεδεμένων με ράβδους με τον οπίσθιο τροχό. Με αυτό τον τρόπο, ο αναβάτης δεν ήταν πλέον αναγκασμένος να φέρνει τα πόδια του σε επαφή με το έδαφος, κάτι που περιόριζε σημαντικά την ταχύτητα του οχήματος. Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1860, ο Γάλλος Πιέρ Μισώ αλλάζει το σχέδιο της velocipede, συνδέοντας τα πετάλια απευθείας με τον μπροστινό τροχό. Αργότερα, ο Μισώ θα εισάγει τη χρήση συμπαγούς καουτσούκ στους τροχούς, δείχνοντας ουσιαστικά το δρόμο προς τα γνωστά στις μέρες μας λάστιχα. Το 1870 οι Βρετανοί Τζέιμς Στάρλεϋ και Γουίλλιαμ Χίλμαν σχεδιάζουν ένα ποδήλατο με αρκετά μεγαλύτερο μπροστινό τροχό. Με αυτό τον τρόπο καταφέρνουν την εκπληκτική, για την εποχή, ταχύτητα των 24 χλμ/ώρα. Το μοντέλο που κατασκεύασαν ονομάστηκε ‘ariel’ και ήταν το πρώτο ποδήλατο εξ’ ολοκλήρου κατασκευασμένο από μέταλλο. Βασικό μειονέκτημα του μεγέθους του μπροστινού τροχού του ariel αποτελούσε η ιδιαίτερα υψηλή θέση της σέλας που, λόγω της φτωχής κατανομής βάρους, είχε ως αποτέλεσμα τη μείωση της ασφάλειας του αναβάτη.

Στην Αγγλία, στα χαρακτηριστικά ποδήλατα με μεγάλο μπροστινό τροχό, αποδόθηκε η χαϊδευτική ονομασία ‘penny-farthings’. Η αιτία βρίσκεται στην παρομοίωση του μεγέθους των τροχών ενός τέτοιου ποδηλάτου με τα νομίσματα της εποχής: Ο μεγάλος μπροστινός τροχός δίπλα στον μικρό οπίσθιο, θύμιζε το μεγάλο νόμισμα του ενός penny δίπλα σε αυτό του ενός farthing. Τα επόμενα χρόνια, μια σειρά από ενδιαφέρουσες ιδέες και εφευρέσεις εφαρμόζονται στο ποδήλατο, βελτιώνοντας το συνεχώς: η μετάδοση κίνησης μέσω αλυσίδας, η χρήση ταχυτήτων, τα φρένα, ο ‘κούφιος’ σκελετός, το ‘δυναμό’ και η σαμπρέλα αποτελούν τις πλέον χαρακτηριστικές αυτών των εφευρέσεων. Για παράδειγμα, μετά την εισαγωγή της αλυσίδας και των ταχυτήτων, δεν υπήρχε η ανάγκη ένα ποδήλατο να διαθέτει μεγάλου μεγέθους μπροστινό τροχό προκειμένου να κατορθώνει μεγάλες ταχύτητες. Έτσι, το 1885 είναι η χρονιά που κατασκευάζεται το μοντέλο ‘rover’, που συχνά χαρακτηρίζεται ως το πρώτο σύγχρονο ποδήλατο. Κατασκευαστής του ήταν ο Τζον Κεμπ Στάρλεϋ, ανιψιός του Τζέιμς Στάρλεϋ. 

Η επιστροφή σε μικρότερου μεγέθους τροχούς βελτίωσε σημαντικά την άνεση με την οποία κανείς θα μπορούσε πλέον να κάνει ποδήλατο. Ως φυσικό επακόλουθο, τα τελευταία χρόνια του 19ου αιώνα το ενδιαφέρον του αγοραστικού κοινού για το ποδήλατο έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Με το πέρασμα στον 20ο αιώνα ένας μεγάλος αριθμός ποδηλατικών λεσχών κατακλύζει και τις δύο πλευρές του ατλαντικού ωκεανού, αντικατοπτρίζοντας την καινούργια μόδα. Παράλληλα, εμφανίζονται οι πρώτες βιομηχανίες κατασκευής ποδηλάτων. Ως παράδειγμα μπορεί να αναφερθεί η βιομηχανία Raleigh, η οποία λίγα χρόνια μετά την ίδρυσή της έφτασε να παράγει περίπου 30.000 ποδήλατα το χρόνο. Ιδρυτής της ήταν ο Άγγλος Φρανκ Μπάουντεν. Μέσα στο πρώτο μισό τα μέσα του 20ου αιώνα, το ποδήλατο έχει γίνει το βασικό μέσο μετακίνησης για εκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη. Ιδιαίτερα βοηθητική προς αυτή την κατεύθυνση ήταν η επαφή πολλών υπανάπτυκτων χωρών με τις ευρωπαϊκές χώρες, λόγω της αποικιοκρατίας. Από την άλλη πλευρά βέβαια, η ανάπτυξη των μηχανοκίνητων μέσων μεταφοράς είχε ως αποτέλεσμα να μειωθεί αρκετά το ενδιαφέρον για το ποδήλατο σε αρκετές ανεπτυγμένες χώρες. Εξαίρεση αποτελούν ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες, όπως η Γερμανία, η Δανία και η Ολλανδία, στις οποίες η χρήση του ποδηλάτου διατηρήθηκε σε υψηλά επίπεδα. 

Στην Ελλάδα το πρώτο ποδήλατο ήρθε το 1885, ενώ το 1890, τη χρονιά ίδρυσης της Διεθνούς Ποδηλατικής Ομοσπονδίας, έγιναν οι πρώτοι ποδηλατικοί αγώνες. Το πρώτο ποδηλατοδρόμιο της χώρας κατασκευάζεται στην Αθήνα για τις ανάγκες των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων, Πρόκειται για το μετέπειτα ποδοσφαιρικό Γήπεδο Καραϊσκάκη. Στους Αγώνες του 1896 οι ποδηλάτες Κωνσταντινίδης και Παρασκευόπουλος αναδεικνύονται Ολυμπιονίκες στα δύο αγωνίσματα ποδηλασίας (85 και 320 χιλιόμετρα αντίστοιχα). Στην Ελλάδα το πρώτο ελληνικό ποδήλατο με χειροποίητο σκελετό κατασκευάστηκε από την Rafbikes (HERMES) στο Ναύπλιο. Yπάρχουν διάφορες βιομηχανίες κατασκευής ποδηλάτων. 

πηγή: http://el.wikipedia.org/ Διαβάστε Περισσότερα...

Τρίτη 8 Νοεμβρίου 2011

Ομάδα ποδηλατοβόλτας Αχαρνών ACHARNAI RIDE

Το ραντεβού ανανεώνεται για τις 9 το βράδυ κάθε Τετάρτης, στην Κεντρική Πλατεία Αγ. Βλασίου. Οι «ACHARNAI RIDE» μέσω της ομάδας που έχουν δημιουργήσει στο Facebook ορίζουν κάθε εβδομάδα και μία διαφορετική διαδρομή που ακολουθείται πιστά και είναι εντός των τειχών της πόλης μας! Το ποδήλατο έχει μπει πλέον για τα καλά στην ζωή μας και τέτοιους είδους προσπάθειες από ανθρώπους κάθε ηλικίας, κοινωνικής, επαγγελματικής ή οικονομικής κατάστασης είναι πραγματικά μία όαση στην γκρίζα καθημερινότητά μας. 

Στην πρώτη συνάντηση ξεκίνησαν με 4 ποδηλάτες, τώρα αριθμούν πάνω από 60 μέλη. Κινούνται πάντα στην μία λωρίδα κυκλοφορίας, χωρίς να εμποδίζουν την κυκλοφορία εκτός κι αν δεν υπάρχει άλλη λωρίδα. Προσπαθούν να είναι στοιχισμένοι σε 2άδες ή 3άδες και με μερικές αποστάσεις, ενώ στα φανάρια είναι όλοι μαζεμένοι και δεν κάνουν προσπεράσεις ή ελιγμούς ανάμεσα στα αυτοκίνητα. 

Ωστόσο, πάντα υπάρχουν και μικροπροβλήματα. Οι ACHARNAI RIDE έχουν στόχο τους να κάνουν συνήθεια το ποδήλατο στην πόλη των Αχαρνών, αλλά και να «σπάσουν» τα γκέτο! Οι ACHARNAI RIDE δήλωσαν στο ACHARNORAMA πως «Δεν θα επιτρέψουν να συνεχιστεί η γκετοποίηση της πόλης μας. Θα περνάμε από κάθε γκετοποιημένη περιοχή για να καταλάβουν ότι η πόλη δεν ανήκει αποκλειστικά σε μία ομάδα ανθρώπων, ανήκει σε όλους μας!» Τέτοιοι δρόμοι σαφέστατα είναι η Αγ. Διονυσίου, η Κύπρου και πολλές ακόμη που οι ACHARNAI RIDE θα… μπουν για τα καλά! Ένα ακόμη πρόβλημα που φάνηκε τώρα που οι ποδηλάτες, εβδομάδα με την εβδομάδα, αυξάνονται είναι η έλλειψη ασφάλειας. Η παιδεία μας ως Έλληνες οδηγοί, δυστυχώς, δεν είναι η καλύτερη γι’ αυτό επιθυμητή θα ήταν η παρουσία της Δημοτικής Αστυνομίας, τουλάχιστον σε δύσκολα σημεία, άλλωστε όλες οι διαδρομές είναι εντός του Δήμου μας. 

Εμείς σαν ACHARNORAMA στηρίζουμε και επικροτούμε την προσπάθεια τους και υποσχόμαστε πως θα είμαστε δίπλα τους ότι κι αν χρειαστούν! 

πηγή: http://www.acharnorama.gr/ Διαβάστε Περισσότερα...

Παρασκευή 4 Νοεμβρίου 2011

Ποδήλατο…βολτάρουμε κάθε πρώτη δευτέρα του μήνα!

Έχει πια γίνει θεσμός!! Κάθε πρώτη Δευτέρα του μήνα στις 18.00 (στις 19.00 το καλοκαίρι), συναντιέται η ”μάζα” των ποδηλάτων στο κέντρο της αθήνας με κύριο σκοπό να θυμήσουν στους κατοίκους ότι το ποδήλατο είναι ένα υπεροχο μέσο μεταφοράς και να διεκδικήσουν το χώρο που τους ανήκει στο συγκοινωνιακό και κοινωνικό χάρτη της πόλης (γι’αυτό και ονομάζεται critical mass). 

Με την ευκαιρία της αφίσας αυτής που συναντήσαμε στο site των ποδηλατών, σας το υπενθυμίζουμε! Ποτέ δεν είναι αργά να δώσουμε στον εαυτό μας τη χαρά της κοινωνικοποίησης μέσω της σωματικής άσκησης……και θα νιώσετε και ενεργοί πολίτες, εκφράζοντας ανοιχτά την άποψή σας για ένα σημαντικό θέμα που μας αφορά όλους: τους εναλλακτικούς τρόπους μεταφοράς μας στην Αθήνα. Όσο ακόμη έχουμε το κουράγιο να διεκδικούμε, νιώθουμε πιο ζωντανοί!!!!! 

περισσότερες πληροφορίες: www.criticalmass.gr
πηγή φωτογραφίας: www.podilates.gr 
πηγή: www.posiliving.gr
κείμενο:  Κάλλια Μιχοπούλου
Διαβάστε Περισσότερα...

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Σωστή θέση του αθλητή πάνω στο ποδήλατο

Από τα πιο βασικά πράγματα τη στιγμή που κάποιος πρόκειται να αγοράσει καινούριο ποδήλατο είναι να αγοράσει το κατάλληλο. Εκτός από τους αρκετούς διαφορετικούς τύπους που μπορεί να κυκλοφορούν στην αγορά οι σωστές μετρήσεις σε οποιοδήποτε από αυτά μπορούν να αλλάξουν την δυσάρεστη εικόνα που αφήνει ένα λάθος ποδήλατο σε κάποιον ποδηλάτη. Αρχικά αυτή η νέα θέση μπορεί να δείχνει άβολη, με τα πόδια να αγγίζουν ελάχιστα το έδαφος και τον κορμό σε πλήρη έκταση, ωστόσο έχει αποδειχθεί ότι συμβάλει σημαντικά στην αύξηση της απόδοσης αλλά και στην πολύ σημαντική αποφυγή τραυματισμών ή πόνων.

Με τον τρόπο που αναγράφεται παρακάτω ο ποδηλάτης μπορεί να ασκείται πολύ πιο άνετα και πολύ πιο αποδοτικά, εκμεταλλευόμενος πολύ καλύτερα τη δύναμη όλου του σώματος. Παίρνοντας στοιχεία που έχουν γραφτεί στην ποδηλατική βιβλιογραφία από προπονητές ή παλιούς αθλητές (Eddie Borysewicz, Greg Lemond, Davis Phinney, Connie Carpenter) παραθέτουμε τα κυριότερα και πιο πρακτικά. Ολόκληρη η επίδραση της αθλητικής βιομηχανικής πάνω στην ποδηλατική κίνηση είναι για την αποδεδειγμένη αύξηση της απόδοσης, καθώς και την αποφυγή τραυματισμών.

Οι μετρήσεις αφορούν ποδήλατα δρόμου κλασσικής γεωμετρίας (με οριζόντιο τον πάνω σωλήνα), αλλά υπάρχουν και σημειώσεις που αφορούν τα ποδήλατα ορεινής ποδηλασίας και τα ποδήλατα τύπου σλόπινγκ. Παρακάτω αναγράφονται ένα - ένα τα βήματα για την σωστή θέση του αθλητή πάνω στο ποδήλατο.

Βήμα 1ο. Μέτρηση καβάλου

Η συγκεκριμένη μέτρηση δεν γίνεται πάνω στο ποδήλατο, όμως θεωρείται απαραίτητη για κάποιες άλλες μετρήσεις. Χρειάζεται λοιπόν να μετρηθεί το μήκος των ποδιών του (χωρίς παπούτσια) μέχρι τον καβάλο. Αυτή η απόσταση είναι πολύ σημαντική για να πολλαπλασιαστεί με κάποιους συντελεστές για να μας δώσει το σωστό μέγεθος ποδηλάτου και το σωστό ύψος σέλλας, όπου ξεκινούν και οι μετρήσεις όπως αναγράφεται παρακάτω. Για να βρει κανείς το μήκος του καβάλου του πρέπει να σταθεί με την πλάτη στον τοίχο χωρίς να φορά παπούτσια σε σκληρό έδαφος, κοιτώντας ευθεία μπροστά. Βάζει ένα βιβλίο ή ένα κομμάτι ξύλου στον καβάλο του (ακριβώς όπως η πίεση που ασκείται από τη σέλλα), κοντράροντας το αντικείμενο στο τοίχο. Το σημείο που δείχνει στον τοίχο η πάνω επιφάνεια του αντικειμένου το μετράμε σε εκατοστά. Κάνοντας το ίδιο πράγμα δύο και τρεις φορές παίρνουμε τη μέση τιμή που μας δείχνει το ύψος του καβάλου του ενδιαφερόμενου.

Βήμα 2ο. Μέγεθος ποδηλάτου

Όταν εννοούμε μέγεθος ποδηλάτου εννοούμε το ύψος του κάθετου σωλήνα (είναι ο σωλήνας που συνδέει τη μεσαία τριβή με το παλουκόσελλο, γνωστός και ως seat tube). Οι σκελετοί ποδηλάτου μετριούνται με έναν από αυτούς τους δύο τρόπους: 1) από το κέντρο της μεσαίας τριβής μέχρι την κορυφή του κάθετου σωλήνα κοντά στη σέλλα ( centre to top ή C-T) και 2) από το κέντρο της μεσαίας τριβής μέχρι το σημείο που το κέντρο του οριζόντιου σωλήνα τέμνει τον κάθετο (centre to centre ή C-C). Αυτό σημαίνει ότι όταν η απόσταση στο C-T είναι π.χ. 56 εκατοστά η απόσταση C-C θα είναι περίπου 53,3 - 54 εκατοστά (1-1,5 εκατοστά μικρότερη). Αυτές τις δύο ορολογίες στα ελληνικά μπορεί να τις προφέρουμε και ως μέση - πάνω (C-T) ή μέση - μέση (C-C).

Για να αποφασίσει κάποιος ποιο είναι το σωστό μήκος ποδηλάτου πρέπει να πολλαπλασιάσει το μήκος του καβάλου του επί 0.67. Για παράδειγμα αν κάποιος έχει καβάλο 85 εκατοστά τότε: 85 x 0.67 = 57 εκατοστά (C-T). Το μήκος του κάθετου σωλήνα (C-T) πρέπει να είναι 57 εκατοστά.

Ο 3 φορές νικητής του γύρου Γαλλίας, Αμερικανός Greg Lemond στο βιβλίο του αναγράφει ότι υπολογίζεις την απόσταση από C-C και την πολλαπλασιάζεις επί 0.65, όπου σε οδηγεί περίπου στο ίδιο αποτέλεσμα. Επίσης οι πολύ ψηλοί ποδηλάτες μπορεί να αισθάνονται άβολα, σύμφωνα με αυτούς τους τύπους. Σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να αγοράσει ποδήλατο που θα είναι 25-28 πόντους μικρότερο από το μήκος του καβάλου του, ρισκάροντας σε σχέση με την γεωμετρία (όπως θα δείτε παρακάτω).

Για τα ποδήλατα ορεινής ποδηλασίας ή τα ποδήλατα τύπου slopping ο σκελετός μπορεί να είναι περίπου 10-12 πόντους πιο μικρός από τα ποδήλατα κλασσικής γεωμετρίας δρόμου. Παραδείγματος χάρη για έναν ποδηλάτη που χρειάζεται ποδήλατο δρόμου 55 εκατοστά, θα χρειάζεται ποδήλατο ορεινής ποδηλασίας 43-45 πόντους. Και επειδή οι μετρήσεις εκεί είναι σε ίντσες θα χρειάζεται ποδήλατο 17-18 ιντσών.

Σε πολλές περιπτώσεις τα ποδήλατα ορεινής ποδηλασίας είναι προτιμότερο να αγοράζονται με βάση τον οριζόντιο σωλήνα (top tube) και αυτό γιατί έχει ελάχιστη επίπτωση στις γωνίες του ποδιού η χρησιμότητα ενός σκελετού 17 ή 19 ιντσών. Σε ένα τέτοιο παράδειγμα όμως η διαφορά των οριζόντιων σωλήνων μπορεί να φτάσει τη μία ίντσα, με αποτέλεσμα να χρειάζονται σημαντικές αλλαγές σε άλλα εξαρτήματα του ποδηλάτου (π.χ. λαιμός τιμονιού) και εκεί συνιστάται προσοχή. Οι μετρήσεις ωστόσο μπορούν να διορθωθούν με παραμέτρους που εξηγούνται παρακάτω.

Βήμα 3ο. Ύψος σέλλας

Είναι η πιο σημαντική μέτρηση για την ευχαρίστηση ακόμα και της πιο απλής βόλτας. Υπάρχουν δύο τρόποι μετρήσεων, ο μαθηματικός και ο πρακτικός.

Στο πρώτο τρόπο μετρώντας το μήκος του καβάλου το πολλαπλασιάζεις με το 0.883. Παραδείγματος χάρη αν ο καβάλος ενός αθλητή είναι 85 εκατοστά τότε: 85 x 0.883 = 75 εκατοστά. Το μήκος από το κέντρο της μεσαίας τριβής μέχρι την επιφάνεια της σέλλας θα είναι 75 εκατοστά (και με βάση το παραπάνω παράδειγμα θα χρειάζεται ποδήλατο 57 εκατοστών (C-T).

Ο δεύτερος τρόπος μπορεί να ελεγχθεί οποιαδήποτε στιγμή και είναι πολύ πιο πρακτικός. Ο ποδηλάτης καθισμένος στη σέλλα σαν να ποδηλατεί ακουμπά τη φτέρνα στο πετάλι όταν αυτό είναι στο κατώτερο σημείο (φορώντας παπούτσια). Όταν η φτέρνα ακουμπά ίσα - ίσα το πετάλι σημαίνει ότι τo ύψος της σέλλας είναι σωστό. Πρέπει να υπάρχει μεγάλη ακρίβεια στις μετρήσεις αφού είναι πολύ σημαντική μία διαφορά ακόμα και 3-5 χιλιοστών. Επειδή η ποδηλατική κίνηση γίνεται με το μπροστά μέρος της πατούσας επιτυγχάνεται η μικρή γωνία στο γόνατο (5 μοιρών) όταν το πετάλι είναι στο κατώτερο σημείο.

Ο Greg Lemond συνιστά να χαμηλώνει περίπου 3 χιλιοστά η σέλλα όταν χρησιμοποιούνται αυτόματα πεντάλ, αν και αυτό εξαρτάται και από τον τύπο των αυτόματων πεντάλ που πλέον είναι αρκετοί. Επίσης μικρές τροποποιήσεις υπάρχουν και σε σχέση με το στιλ που ποδηλατεί ο κάθε αθλητής. Το βέβαιο είναι ότι όταν κάνεις αλλαγές στο ύψος της σέλλας, αυτές πρέπει να γίνονται αργά και σταδιακά αλλά και με πολύ ακρίβεια.

Βήμα 4ο. Πέλμα και πετάλι

Το πέλμα του ποδιού πρέπει να πατάει σχεδόν με τη μύτη πάνω στο πετάλι έτσι ώστε να υπάρχει πολύ καλύτερη μεταφορά τη δύναμης από το πόδι προς τον βραχίονα. Για να μετρήσει κανείς το σωστό σημείο πρέπει απλά να περνά το μεγάλο κόκαλο του μεγάλου δακτύλου του ποδιού από την νοητή ευθεία του άξονα του πεταλιού. Με αυτό τον τρόπο επιτυγχάνεται το σημείο που μεταφέρεται καλύτερα η δύναμη από το πόδι προς τον δισκοβραχίονα.

Επίσης όταν κάποιος χρησιμοποιεί αυτόματα πετάλια θα πρέπει η θέση των ποδιών του να είναι παράλληλη και ίσια. Δεν θα πρέπει δηλαδή οι φτέρνες του ποδηλάτη να είναι ούτε προς τα έξω, αλλά ούτε και προς τα μέσα, σε σχέση με τις μύτες του ποδιού και γι αυτό συνιστάται μεγάλη προσοχή στο βίδωμα της σχάρας των πεντάλ στο παπούτσι. Οι φτέρνες ου ποδηλάτη θα πρέπει να είναι παράλληλες και ίσιες σε σχέση με τις μύτες των ποδιών.

Επίσης τα γόνατα θα πρέπει να εκτελούν την πιο απλή, φυσική κίνηση κατά την διάρκεια μια πλήρους περιστροφής και να μην κουνιούνται ως προς πλάγιο άξονα τους (δεξιά ή αριστερά).

Βήμα 5ο. Ράμμα - σέλλα

Λέγοντας ράμμα στην ποδηλατική διάλεκτο εννοούμε την ρύθμιση της σέλας ως προς την οριζόντια μετακίνησή της (μπροστά και πίσω). Δηλαδή το πόσο μακριά ή κοντά θα πρέπει να βρίσκεται σε σχέση με το τιμόνι. Για να πετύχουμε κάτι τέτοιο θα πρέπει να βρισκόμαστε σε τελείως οριζόντιο έδαφος (παίζει πολύ σημαντικό ρόλο για την ακρίβεια των μετρήσεων) και να έχουμε ένα ράμμα (είναι μία συσκευή που έχει ένα βαρίδι στο κάτω μέρος, δείχνοντας πάντοτε την καθετότητα).

Κάνουμε ζέσταμα με ποδήλατο σε στατικό εργόμετρο έχοντας χαμηλή ένταση για περίπου 10 λεπτά. Αυτό γίνεται για να καθίσουμε στη θέση που καθόμαστε όταν κάνουμε ποδήλατο. Σταδιακά λοιπόν στην συνέχεια σταματάμε το πετάλι αφήνοντας τον βραχίονα σε οριζόντια θέση με το πόδι μας πάνω στο πετάλι. Χρησιμοποιώντας τη βοήθεια ενός φίλου μας που κρατά το ράμμα τοποθετεί το ράμμα κάτω από το γόνατο, στο σημείο που τελειώνει η επιγονατίδα. Αν το ράμμα που βρίσκεται κάτω από την επιγονατίδα περνά και από τον άξονα του πεταλιού η θέση είναι σωστή. Θυμηθείτε: δεν θα πρέπει να κουνηθείτε γιατί το αποτέλεσμα θα αλλοιωθεί και δεν θα είναι το αναμενόμενο. Σε περίπτωση που υπάρχει λάθος μετακινείτε τη σέλλα μπροστά ή πίσω ανάλογα με το πού χρειάζεται και επαναλαμβάνετε την ίδια διαδικασία.

Για πολλούς ποδηλάτες το ράμμα παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην αθλητική απόδοση, αφού μπορεί να μετακινήσουν τη σέλλα πιο μπροστά ή πιο πίσω από την κανονική θέση, ανάλογα με τα χαρακτηριστικά τους. Συνήθως οι αθλητές αντοχής, ανηφόρας ή οι αθλητές ορεινής ποδηλασίας βάζουν τη σέλλα πιο πίσω αφού έτσι χρησιμοποιούν καλύτερα τη δύναμή τους ή στον αντίποδα οι σπρίντερ βάζουν τη σέλλα πιο μπροστά για καλύτερη επιτάχυνση και στροφάρισμα (πολλές περιστροφές το λεπτό).

Αν δείτε ότι μετακινώντας τη σέλλα πιο πίσω δεν αρκεί για να φέρετε σωστά τη θέση σας στο ράμμα, αυτό σημαίνει ότι ο σκελετός είναι μικρός και χρειάζεστε έναν μεγαλύτερο. Αν από την άλλη το ράμμα δείχνει ότι η σέλλα πρέπει να πάει ακόμα πιο μπροστά, μάλλον πρέπει να αναζητήσετε ένα μικρότερο ποδήλατο. Τα ποδήλατα τύπου σλόπινγκ ή ορεινής ποδηλασίας είναι κατασκευασμένα με τέτοιο τρόπο ώστε μετακινώντας τη σέλλα να δείχνει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Τέλος η σέλλα για να μπορέσει να είναι άνετη θα πρέπει να είναι τελείως οριζόντια. Έχουν σχεδιαστεί με γνώμονα την άνεση και τη μείωση βάρους, ωστόσο μια σέλλα αν είναι ψηλότερα η μύτη της ή το πίσω μέρος της δεν δουλεύει σωστά και μπορεί να σπάσει, να κουράσει ή να τραυματίσει τον αθλούμενο. Επίσης δεν θα πρέπει να είναι στραβή ή σπασμένη, που πιθανόν να έχει προκληθεί από κάποια πτώση.

Βήμα 6ο. Ρύθμιση λαιμού - μήκος οριζόντιου σωλήνα

Το επόμενο βήμα είναι η ρύθμιση για το μήκος του λαιμού. Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο κυρίως για την πολύ καλύτερη αναπνοή κατά την άσκηση, περισσότερη άνεση και αποφυγή τραυματισμών στην μέση και το λαιμό, αλλά και την καλύτερη κατανομή του βάρους πάνω στο ποδήλατο.

Η ιδανική θέση ποικίλει, ανάλογα με τον κάθε ποδηλάτη, το στιλ του, την ευλυγισία του, τις αναλογίες του σώματός του, καθώς και την γεωμετρία του ποδηλάτου, μεταξύ άλλων. Συνήθως η σωστή θέση του πάνω μέρους του σώματος έρχεται σιγά - σιγά, με τις ώρες προπόνησης, αναπτύσσοντας μια θέση όσο το δυνατόν πιο χαμηλά και πιο μακριά από τη σέλλα, αποκτώντας ευλυγισία. Ο Phinney σημειώνει ότι είναι πολύ δύσκολο να έρθει το πάνω μέρος του σώματος σε πραγματικά επίπεδη θέση, στην προσπάθεια των περισσότερων αθλητών να πάνε όσο πιο μακριά γίνεται από τη σέλλα, επιτυγχάνοντας πιο αεροδυναμική θέση.

Δυστυχώς δεν υπάρχει συγκεκριμένη μέθοδος που να δίνει μία λύση στο μήκος του λαιμού ενός ποδηλάτου με βάση τον σωματότυπο ενός αθλούμενου. Ένας δείκτης που χρησιμοποιείται είναι όταν ένας αθλητής σε φυσιολογική θέση και ποδηλατεί, ρίχνει μια γρήγορη ματιά στο κέντρο του μπροστινού τροχού. Και αν το κέντρο δεν φαίνεται, επειδή το εμποδίζει το τιμόνι, τότε αυτή η θέση είναι σωστή. Αν το κέντρο βρίσκεται πιο μπροστά από το τιμόνι στην οπτική ματιά, τότε χρειάζεται μεγαλύτερος λαιμός και το αντίθετο. Επίσης ο Lemond λέει ότι οι αγκώνες θα πρέπει να έχουν 65-70 μοίρες γωνιά και τα χέρια να πιάνουν το τιμόνι από τα drops (??).

Measure yours current bike's top tube and stem. Then, decide how you'd like to alter that fit. Add the top tube length to the stem length to get your overall top dimension. The very reason we stock stems in 1cm increments, from 7cm to 14cm, is just to let you dial in your best top tube and stem length.

Βήμα 7ο. Πλάτος τιμονιού

Τα τιμόνια στα ποδήλατα δρόμου έχουν διάφορα πλάτη και γωνίες. Οι περισσότεροι αθλητές διαλέγουν τιμόνι όσο και το άνοιγμα των ώμων τους. Ένα τιμόνι πιο πλατύ από το κανονικό όμως ανοίγει περισσότερο τα πνευμόνια με αποτέλεσμα να υπάρχει καλύτερος αερισμός αλλά και πολύ καλύτερος έλεγχος του ποδηλάτου, ωστόσο δεν είναι τόσο αεροδυναμική η θέση του αθλητή πάνω στο ποδήλατο. Με βάση αυτούς τους παράγοντες ο αθλητής μπορεί να αποφασίσει μόνος του.

Βήμα 8ο. Μήκος Βραχίονα - σχέσεις γραναζιών

Το μήκος του βραχίονα μπορεί να είναι διαφορετικό από ποδηλάτη σε ποδηλάτη ανάλογα με το ύψος του και το στιλ του (ίσως το αγώνισμα που τρέχει). Οι μεγαλύτεροι βραχίονες προσφέρουν πολύ καλύτερη άνεση, βοηθούν στην πίεση πιο βαριών σχέσεων γραναζιών, με μικρότερο στροφάρισμα (περιστροφές το λεπτό στα πόδια). Τέτοιους είδους αθλητές είναι οι αθλητές αναβάσεων ή και κάποιοι ατομικής χρονομέτρησης. Απ την άλλη πλευρά αν κάποιος χρειάζεται στροφάρισμα αυτό γίνεται καλύτερα με του κανονικούς βραχίονες. Σαν σημείο αναφοράς θεωρούμε τους βραχίονες με μήκος 170 χιλιοστά για ποδήλατα με μήκος C-Τ μέχρι 54 εκατοστά. Οι βραχίονες από 170-172,5 χιλιοστά χρησιμοποιούνται σε ποδήλατα από 55-61 (C-T) εκατοστά και από 172,5 - 175 χιλιοστά χρησιμοποιούνται σε ακόμα μεγαλύτερα ποδήλατα. Τα ποδήλατα ορεινής ποδηλασίας χρησιμοποιούν συνήθως 2,5 χιλιοστά μεγαλύτερους βραχίονες απ ότι τα ποδήλατα δρόμου. Αυτό σημαίνει ότι για τον ίδιο αθλητή στο ποδήλατο ορεινής ποδηλασίας χρειάζεται βραχίονα 175 χιλιοστών αν στο ποδήλατο δρόμου έχει 172,5.

Οι σχέσεις των γραναζιών πάντως παρουσιάζουν μεγάλη ποικιλία σε γρανάζια και δίσκους. Ανάλογα με το τεραίν και το στιλ του καθενός μπορεί να διαλέξει τα κατάλληλα. Πάντως οι μικρότερες σχέσεις χρησιμοποιούνται πιο πολύ σε αγώνες, ενώ οι μεγαλύτερες σε ανηφορικά τεραίν ή ψυχαγωγικό χαρακτήρα.

Πηγή : www.hellenic-cycling.gr

Διαβάστε Περισσότερα...